Goaiïngaryp
Goaiïngaryp is in midsieusk feartdoarp súdeastlik fan de Snitser Mar en de Goaiïngarypster Puollen. It doarp is by de Lykfeart lâns groeid en hat oer de súdkant ûntsluting oer it wetter oer de Noarderbroekster Feart nei de Jouwer en nei de Snitser Mar. Op de gritenijkaart yn de atlas fan Schotanus yn 1718 stiet it doarp mei de súdlike buert Ballingbuer as in lang útstrekte delsetting yn it lân oanjûn.
Yn it lêst fan dy ieu waard yn de Tegenwoordige Staat van Friesland meld: “dit Dorpje is gelegen in ‘t Noordoosten der Grieteny, niet verre van den Slagtedyk, en voorzien met een klein kerkje zonder toren, nieuw opgeboud in 1770. De landeryen zijn in een zeer goeden staat, doch verliezen jaarlyks meer of min, door het afschuurend vermogen der nabuurige groote wateren, van welken ‘t Sneeker meer, byna geheel tot dit Dorp behoorende, het voornaamste is.”
De neamde ôfslach fan lân is op it kaartbyld yn de atlas fan Eekhoff goed te sjen, want der is in fikse strook lân ferdwûn en Goaiingaryp liket hast op in doarp oan de igge van de mar. It ferline as doarp oan de feart is te ûnderfinen oan de oriïntaasje fan de bebouwing.
Op it wat ferhege en skildereftige tsjerkhôf stiet de toerleaze tsjerke, dy’t neffens de stichtingsstien út 1770 datearret. It is in sealtsjerkje mei in trijekantige koarsluting . De yn 1527 troch Geert van Wou getten liedklok hinget yn de krekt foar de tsjerke pleatste klokkestoel mei helmdak. De klokkestoel komt yn 1543 al yn de boarnen foar, mar it hjoeddeiske eksimplaar datearret út de boutiid fan de tsjerke. Yn dy tiid binne ek de brânskildere ruten, nei in ûntwerp fan Ype Staak yn de seis finsters pleatst. Se toane de wapens fan prins Willem V, grytman Vegelin van Claerbergen en de Fryske regearingskolleezjes.
It doarp liket ynearsten allinne mar te groeien, mar yn de lêste tsientallen jierren fan de 20e ieu waard it ûntdutsen troch wettersporttoeristen en kaam der ûnder mear in wykje om in nije havenkom hinne.
Colofon
Uitgeverij: NoordBoek - Auteur: Peter Karstkarel
