Tijdlijn historie door de eeuwen heen

In de Bronstijd wordt het gebied doorkruist door de handelsroute van de tin- en kopermijnen uit Engeland naar de Barsteenkust aan de Oostzee. Landbouw en veeteelt nemen toe met als gevolg meer ontbossing.

In deze periode neemt de bedrijvigheid in en rond Valkenburg toe. Specialistische activiteiten zoals zoutwinning, turf steken en gebruik van de keerploeg ontstaan.

Duitse parachutisten landen bij Valkenburg en nemen het vliegveld in. In de loop van de dag wordt het door de Nederlanders heroverd en volgt een strijd van vier dagen om Valkenburg met desastreuse gevolgen voor het dorp. Dit is een item van de tijdlijn.

Het gebied langs de Oude Rijn wordt intensief bewoond. De Oude Rijn vormt de noordgrens van het Romeinse Rijk (Limes).De Romeinen laten bevriende Germaanse stammen aan de randen van hun rijk wonen, onder voorwaarde dat zij meehelpen met de verdediging van de grens.Langs de Rijn zijn dit vooral Cananefaten en Bataven. Met het wegtrekken van de Romeinen, eind 4e eeuw, trekt ook een deel van de volkeren terug naar hun oorspronkelijk gebied.

Vroeg-middeleeuwse nederzettingen in het mondingsgebied van de Oude Rijn.

In 690 zette Willibrord voet aan wal in de Rijnmond. De kerk te Valkenburg (Valcanaburg) wordt voor het eerst genoemd in 866. Zij staat op de goederenlijst behorende tot de st. Maartens kerk te Utrecht. In 695 wordt begonnen de bouw van een houten kerkje met een begraafplaats. Het is de eerste kerk in deze regio. Na verwoesting tussen 715 en 719 wordt er een stenen kerk gebouwd. De kerk bestond uit een stenen éénbeukig gebouw in de vroeg-Romaanse stijl. De kerk fungeerde als de moederkerk voor een groot deel van westelijk Zuid-Holland ten zuiden van de Rijn.

Karel Martel, hofmeier aan het Krankische hof verovert Frisia.Valkenburg hoort nu bij het Frankische Rijk.

De eerste paardenmarkt van Valkenburg. Deze markt zal in de loop der eeuwen steeds belangrijker worden en is in de zeventiende eeuw de belangrijkste paardenmarkt in deze regio.

Hendrik van Babenberg vermoordt de laatste noormannengraaf Godfried de Noorman. Hiemee komt een eind aan meer dan honderdjaar overheersing en plundering door de Noormannen in Frisia.

De commanderij van de Duitse Orde voor Valkenburg en Katwijk is gevestigd in Valkenburg. Graaf Willem II schenkt het patronaatschap van de kerk in 1242 aan de Duitse Orde. In 1388 verhuist met het patronaatschap de parochiezetel naar Katwijk aan de Rijn. De kerk in Valkenburg wordt daarmee gedegradeerd tot kapel. In 1424 wordt Valkenburg opnieuw een zelfstandige parochie. De straatnamen Korte Commandeurstraat en {Lange Commandeursstraat} herinneren nog aan die tijd. 

Graaf Willem II draagt het eigendomsrecht op de gronden van Valkenburg over aan “zijn trouwe mannen”.

14e eeuw Kalkbranderijen doen hun intrede. Zij zullen blijven tot in de twintigste eeuw. De naam Schelphoek is hieraan te danken. Daar stond een schelpenbranderij/kalkfabriek. 

Philips III van Wassenaer wordt burggraaf van Leiden en daarmee tevens de eerste Heer van Valkenburg en Katwijk.

Beleg van Leiden. Bij Valkenburg is een schans. In Valkenburg worden de kerk en de landhuizen Sonnevelt en Torenvliet zwaar beschadigd. Dit is een item van de tijdlijn van Valkenburg

29 maart 1592 De stichting van een zelfstandige protestantse gemeente Op 29 maart 1592 jaar wordt in Valkenburg een zelfstandige protestante gemeente gesticht. Pastoor Francis Worms draagt in 1593 de kerk over aan de gereformeerden. Ds. Wilhelmus Vink maakte toen al een aantal jaren gebruik van het gebouw.

Lamoraal graaf de Ligne verkoopt Valkenburg aan Johan de Hertoge, heer van Orsmale. Valkenburg wordt afgesplitst van de beide Katwijken en is nu een zelfstandige hoge heerlijkheid. Dit is een item uit de tijdlijn.

Prinsen Maurits en Fredrik Hendrik bezoeken de paardenmarkt

Valkenburg telt 80 woningen en 250 inwoners.

Buitenhuizen waren bijzonder in trek bij de welgestelden van de zeventiende eeuw. Ook Valkenburg kende buitens: Sonnevelt en Torenvliet. Beide huizen werden in de achttiende eeuw gesloopt.

Op 6 september van dit jaar verwerft Jasper Verhoeff het ontbrekende vijfzesde deel van de pannenbakkerij van zijn overleden vader en is daarmee volledig eigenaar. Sinds de veertiende eeuw vormden steen- en pannenbakkerijen met kalk-ovens langs de Rijn een belangrijke industrie in het overigens agrarische Valkenburg. Rond 1900 wordt deze bedrijvigheid van steeds minder betekenis. De pannenbakkerij van Verhoeff, dan eigendom van J. van Oordt, is de laatste die verdwijnt.