Rond het jaar 800 was het huidige Driehuizen en omgeving één groot veengebied. Ontginningen en stormvloeden transformeerden het riviertje de Schermer dat toen door het gebied liep in het grote Schermeer, dat in verbinding stond met de Zuiderzee. In de 17e eeuw werd door particuliere investeerders begonnen met het droogmalen van het grootste deel van het meer. Driehuizen bestaat sinds 1564 en was in dat jaar niet meer dan een kleine overhaal waar boten over de dijk naar het Schermeer werden getild. Vissers, boeren en ambachtslieden vestigden zich hier en kort daarop volgde een herberg. Het dorp dankt haar naam aan de eerste drie huizen die hier in 1603 werden gebouwd.Met 223 inwoners, een basisschool, een kroeg en een kerk die ook dienst doet als dorpshuis is Driehuizen het kleinste dorp in de gemeente Schermer. Het bestaat feitelijk uit twee lintbebouwde straten, haaks op elkaar en ingeklemd tussen aanliggende dijken. De school, kroeg en kerk staan binnen 30 meter van elkaar.Voor het droogmalen van het Schermermeer gebruikte men windmolens. Door het hoogteverschil van ruim vier meter moest gebruik worden gemaakt van een viertrapsbemaling. Zo kon het water afgevoerd worden naar het IJ en de Zijpe. De 16 molens, 5 ondermolens, 5middenmolens en 6 bovenmolens, die hiervoor in 1634 gebouwd werden zijn rond 1930, nadat in 1928 overgestapt was op electrische gemalen, gesloopt.De oorspronkelijke kerk, aan het ´arme´ eind van het dorp, is in 1912 door brand verwoest en in 1913 is aan de andere kant van het dorp, het ´rijke´ eind, een nieuwe kerk gebouwd, waarvan de klok in 1943 door Duitsers werd meegenomen om vervolgens onderweg naar de smelterij met schip en al te zinken. De klok werd later bij Urk opgevist en na de oorlog teruggehangen. Tot de dag van vandaag heeft de hechte gemeenschap in dit dorp de kerk sterk ondersteund. De stadsmensen die vanaf de jaren ´60 vanuit de stad naar dit dorp trekken worden doorgaans gemoedelijk opgenomen in deze gemeenschap.