Sint Piterfeest
Sint
Piterdag was
vroeger in veel dorpen en steden een bijzondere dag, die werd gevierd op 5
maart. Eigenlijk vierde men het begin van het voorjaar, maar tegelijkertijd
werden allerlei nieuwe contracten gesloten. Zo konden de boeren bijvoorbeeld vanaf 5
maart hun nieuw gehuurde weilanden gaan gebruiken en namen de schippers nieuwe
bemanningsleden aan. Het was voor alle inwoners een feestdag waar ze lang naar
uitkeken.
Het oudst bekende Sint Piterliedje dateert uit de 17de eeuw en wordt in Grou nog
steeds gezongen. De eerste regel luidt: "Sint Piterdei dan grienet de wei" (Op Sint Piterdag beginnen de wegen weer groen te
kleuren).
Door de invoering begin 1700 in Nederland van de Gregoriaanse
kalender, de tijdsaanduiding versprong toen 11 dagen, viel Sint Piter zijn
dag uiteindelijk op 21 februari.
In 1903/1904 veranderde het Sint Piterfeest. Een kleuterjuffrouw vond het jammer dat de kinderen in Grou geen Sinterklaas vierden en liet daarom Sint Piter als persoon verschijnen die bovendien iets voor de kinderen meebracht. Enige jaren daarna kreeg Sint Piter hulp van één Zwarte Piet. Samen kwamen ze daarna steeds op 21 februari, Sint Piter zijn verjaardag, op een boot bij de Kade aan.
In 1903/1904 veranderde het Sint Piterfeest. Een kleuterjuffrouw vond het jammer dat de kinderen in Grou geen Sinterklaas vierden en liet daarom Sint Piter als persoon verschijnen die bovendien iets voor de kinderen meebracht. Enige jaren daarna kreeg Sint Piter hulp van één Zwarte Piet. Samen kwamen ze daarna steeds op 21 februari, Sint Piter zijn verjaardag, op een boot bij de Kade aan.
De aankomst van Sint Piter is
nu evenwel al vele jaren op de zaterdag voor zijn verjaardag, zodat iedereen,
kinderen, Grousters en âld-Grousters, bij
zijn aankomst op de Kade aanwezig kan zijn.
Bronnen: Folkoristisch
Woordenboek K. Terlaan en
oude jaargangen Frisia
Colofon
Bronnen: Folkoristisch Woordenboek K. Terlaan en oude jaargangen Frisia
